İki Yabancı -2-
İki Yabancı -2-
Sürüklenerek sokağa atıldım senin için gerekirse ölecektim Seni bırakmamak için akıllara zarar çileler çektim Her savaşımda yalnızdım kimsem yoktu yanımda tektim Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Merhametten insanlık duygusundan bihaberdi ananın bütün sevdikleri Mekanımız oldu ikimizin iki mezarlık arası bük dipleri Yumuşamadı ikimize zalim sevdiklerimin taş olmuş yürekleri Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Ananın etrafını kuşatmıştı merhametsiz duygusuz insanlar ordusu Düşün ki bir çaresiz ana sığınacak yer arıyor kucağında günlerdir aç yavrusu Umurunda değildi perişan olduğu senden ayrılmaktı tek korkusu Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Bir insan oğlu çıkıp da dur demedi ikimizin azabına Kime derdimi söylesem hemen uğruyordum gazabına Kimse yardım etmedi ikimize Allah için insanlık namına Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Anasının ardından meler durur körpecik kuzular Yazılmasa ne olurdu bu kap kara yazılar Dağlar taşlar dayanmamış nasıl dayansın insanlar Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Bir an önce ölsem sarsalar beni kefene Hiçbir zaman ortak olmadılar derdime kederime Benim isyanım artık kötü kaderime kahpe feleğe Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Bir kez daha yaralandı yüreğim ta derinden El benim olmazmış bilseydim sever miydim canı gönülden Başıma kak demiş oldum söz ettim ona çilemden Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Benim dizelerim hep hasretliğe yalnızlığa dayanır İşte bu yüzden gül yüzüm solar sararır Ölmedi garip belki yine göğüs gerer dayanır Zorla ayırdılar ikimizi oğul, bağıra bağıra ağladık ikimiz ayrılırken Değerli görüş ve yorumlarınızı bekliyorum. Yazar: Name Taşlıçay Saygılarımla |