İki YabancıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu Şiirimi, ayrı kaldığım yavruma yazdım. Dilerim Mevla’mdan hiçbir Anayı yavrusuna hasret ve uzak bırakmasın.
İki Yabancı
Gittin gördün yavrumu hiç gülmüyordu yüzü Kandırmak kolaydır anasını yitirmiş öksüzü Çare bulun derdime yeryüzü gökyüzü Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Bir boynu bükük sığmaz olmuş koskoca yuvaya İnsan olduğunu anlar mutlu olurdu gelseydi buraya Senin kaderini de bağlamışlar yetimim bir çekilişe kuraya Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Yaşamaya kapatmış gönlünü sevgisizlik yetimlik hüzün Hep boynun büküktü hem de yaşlıydı gözün Parçaladı yaktı yüreğimi hep çaresizlik saçan sözün Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Yanımda da gülmedi yüzün belli ki bir derdin vardı Seni öyle görünce gönlümü büyük ıstırap sardı Akmadı gözümden yaş ama yüreğim parçalandı Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Yan yanaydık seninle ama yabancıydık sanki ikimiz Tek tek gözüm önüne geldi o anda acı geçmişimiz Kimin umurunda yetimim ağlamaşız sitem etmişiz Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Yan yanaydık ama sanki iki yabancıydık seninle İşte baş başa kaldın gözü yaşlım derdinle kederinle Belki mutlu olurdun düşseydin peşime gelseydin benimle Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Gözlerim kapanmasın ölürsem seni görmeden Gencecik ömrüm tükendi bir kez olsun gülmeden Sensiz girmesin toprağa bu yorgun ruh yorgun beden Gücümde yetmiyor ki alıp gelsem seni Değerli görüş ve yorumlarınızı bekliyorum. Yazar: Name Taşlıçay Saygılarımla |