NİCE YILLARA KARDEŞİM
senin yaşındaydım babam öldüğünde,
annenle yapayalnız kalmıştık hüzün şehrinde ve kaç gözyaşımız düştü geceye... kimseye olmazdı zararımız, hastalandığım gecelerde yanardı ışığımız. bilmem hangi mahlukatlara dokundu ki ateşimiz? babasızlık zor şey, adamsızlık da. olmasını istemezdik ama, çok gördüler ana-oğula. kabullendim annemin yatağında bir adamı, büyüdükçe öğrendim hayatı. ilkin istemedin gelmeni, doğduğun gün tuttum ellerini. ve sevdim... hoşgeldin kardeşim! 06.11.2007 bilal gülçiçek |
kutlarım saygımla her daim