Güneşe Açan Çiçek Ölmeyecek
Hey hayat ; bana gerçekleri söyle ,
Senin suçun yok suçluda aranmıyor Günden güne erime içime git Tel tel örüyorum tel örgüleri Güneşe açan çiçek ölmeyecek Hey sur’ a üflenmiş nefes ; Ölümü yaşatıyor damarlarım Sıfır tekden büyükdür ya Su gibi ahdım olsun ölüme Güneşe açan çiçek solmayacak Hey sen dolu anılar ; el sallayan geçmiş İnceden sesler dokur, iğneden incim, Kelebek kanatlarını süslüyor ankam İki candan bir can çıkartır mevlam Güneşe açan çiçek ölmeyecek Hey kader ; hayat döner çarkına Çark ’ından sağlam ipliğim sabır Çarkın kanatlarına çarptıkca çarkım Yinede çark’ ını dönderir suyum Güneşe açan çiçek solmayacak Hey insanlar ; kemik arası et torbası Büyüdükçe sünüyor yaş derisi Mintanlar içinde kan hokkası Yüzleri maskelerden bir çıklığ Güneşe açan çiçek ölmeyecek Hey mülteci ; azgınlığın kızgınlığı Karanlık ay ruhsuzların bayramı Geçirmeremezsem iğne deliğinden Hayat sunuyor benli bir gelecek Güneşe açan çiçek solmayacak hey sen ; gidişlerine say rengimi bir daha sebil dökülürsem yollarına bilesin gelin duvağım kefenimin rengi ölümü bile ihanet sayarım ölümü bile ... güneşe açan çiçek ölmeyecek Gülay GÖKTÜRK |
yasatan ve hayat veren bir siir okudum
gonulden gonule giden bir yol acilmis
aydinlik ,cosku dolu bir siir
guzel goren, guzel yazan yureginize selam ve saygilarimi birakiyorum
.......
.......