Şerefsizlere inat..
Sabahları, hep erken kalkardı
Şöyle bir çocuklara bakınır Abdestini alır, namazını kılardı Daha küçücükken tenbihlerdi babası Aman oğlum, rızıklar sabah dağıtılır Sakın ha.. üzerine güneş doğmasın Şimdi hatırladıkça o günleri Derinden bir ah çekti Vah babam.. vah Elleri nasırlı demir adam... vah Kendi de olmuştu ya demirci Kim bilir belki Oğlu da ona diyecekti Kalktı.. aynaya baktı Ne kadar yaşlanmıştı Ne kadar da derindi yüzündeki çizgiler Derin karanlıkları andırıyordu Ağızı da karanlıktı.. Zira demir tozu siyahtı Ve acıydı.. Neyse dedi, kul çekermiş kaderini Şimdi iş zamanı, körüğü ateşledi Ya Bismillah dedi Karayel gibi kükredi Ya Allah dedi... Demir.. çekicin altında inledi Vurdu.. vurdu.. vurdu.. Bir yandan vuruyor Bir yandan zikrediyor Demir ağlıyor, adam ağlıyor Gözyaşı ter’ine karışıyor.. Bu adam benim .........? Bu adam.. adam gibi adam Bu adamın yüreği kocaman Ekmeği ter’ine bulanmış Selam dursun kainat şeref götürüyor evine şerefsizlere inat.. O adamın sofrasında bir lokmacık ekmek O mübarek ekmeğinin kokusu Kalkıp nasırlı ellerinden öpmek Öz ağızından çıkacak dua Dua’ya mahzar..Allah’a şükretmek Daha ne olsun.. |
demir..çekicin altında inledi
vurdu..vurdu..vurdu..
bir yandan vuruyor
bir yandan zikr ediyor
demir ağlıyor adam ağlıyor
gözyaşı terine karışıyor..
bişr-i hafi hz.ni hatırlattı bu mısralar bana üstad..
harikaydı..emeğine yüreğine sağlık..sevgiler..