Hiçbir Yere Çıkmayan YoldaGelen o değil, o yağmur dönmez rüzgârını yitirmiş çoktan. Gölgelere kaldı cadde: saf gölge, sıyrılıp atmış melankoliyi. Anladım. Gelen o değil, ve artık yoruldum beklemekten yoruldum yürümekten. Hiçbir kent yok hiçbir yol yok ruhunu uzaklara göndermemiş. Anladım. Sorma çocuk! Sakın sorma. Bu kent, bu yol kapkara bir cevap sana. Kaçır gözlerini benden Iraklı çocuk! Her motor sesi nasıl çarparmış bir yüreği. Artık anladım. Hiçbir yere çıkmayan yoldayım. Artık anladım. Şerif Erginbay |
Iraklı çocuk..
sanki bu şiire gireyim mi girmeyim mi diyor...
gerisi bir çocukluğa inme vakası..
zarif şiirlere devam bakalım..