Usta Dedim,

Gel Otur Şöyle...



Bak Neler Anlatacağım Sana...



Bir Bahar Gibiydi.

Geldiğinde Çiçekler Açar,

Gül Daha Başka Kokardı.

Kuşlar, Sanki Benim İçin Öter,

Martılar, Bana Kanat Çırpardı.

Deniz Bile Uslanır,

Masumca Bakardı...



Boyu Boyuma Değildi Yalan Yok.

Benden Biraz Kısaydı.

Hayallerimi Süsleyen Kızda Değildi.

Ama Kıyısından Köşesinden Geçer Gibiydi.



İlk Başta Sevmemiştim,

Hani Öylesine Derler ya,

Öyle Demiştim .



Ama Zamanla Sevdim Usta.

Kaçamak Bakışlarını Sevdim,

Yanımda Susuşlarını,

İçinde Kopan Fırtınaları sevdim Usta.



Ondan Sonra,

Soranlara Öylesine Değil,

Ölesiye Dedim.



Öylede Oldu Usta...

Öldüğümde Cuma’ydı.

Akşam Vakti Okunan,

Sessiz Bir Selâ’ydı...

Bilinenin Aksine Metin Halinde,

Kısa Mesajla bildiriliyordu Tarafıma.

Ve Aynen Şöyle Yazıyordu Satırlarda,





Bitti.

Sakın Bir Şey Sorma.

Bundan Sonra Aramada ,

Mesajda Atma.

Hoşçakal...



Günlerdir Şaçmalamam Bundan.

Neyse Usta,

Fazla Uzatmayım...

Başın Ağrımasın.

Ve Usta,

Düşmanım Bile,

Yaşarken Ölümü Tatmasın.





Kaan Can YAVUZ

15.01.2011