ANAAna ben sahibi olamadım kimsesizlerin Çaresini bulamadım fakirliğin, Çilenin zulmün çözemedim denklemini Ki gözyaşlarını silemedim kaldırımlarda diz boyu ağlayan çaresiz evlatların. Derman olamadım hiçbir derde. Son veremedim bu insanlık dramına Sahnesini de çıkaramadım. Başı önünde eğik anaların yarasına merhem olamadım Hiçbir anaya babaya oğul, hiçbir abiye ablaya olamadım kardeş Sevemedim en temizinde meyvesini dünyanın Ben hep gözüm kapalı yürümüşüm sokaklarında çaresizliğin İşte ana budur benim dramım… 17.05.2004 |
kutlarım, selamlarla