Ben seni nereden unutmaya başlasamAcı dolu bir ezgi... Sessizliğin dibinde... Kıyıma yıkıma uğramış yüreğim.. Feryadım sessiz figanım sessiz... Amansız dermansız bir hastalık gibi .. Sarmışşsın sarmalamış bedenimi.. Bütün hücrelerime işlemiş .. Yokluğun dayanılmaz bir soğuk Fırtınası bol ayazı bol.. Ben seni nereden unutmaya başlasam ordan yok olurum.. Gözlerde başlayan sevda dudaklarımdan bile çıkmaz ayrılık.. Korkuyorum! Ya! sonrası... Biliyorum doğduğuma bile pişman edeceksin Olsun ben sana doymadım ki... Bırakıyorum bir yokluktan arta kalan .. Kuru aciz bir bedenii.... Benim doymadığım sana.. Yokluğunun sersemlettiği bir kalp bir cana Şu acımasız dünya doysun .. Kahkahalarıyla sevinç çığlıklarıyla |