istanbul...Geçmez diye kim söylemiş... Gece bile bitiyor güneş doğuyor ardı sıra.. Aldırma be bukadar da olsun .. Ereceksin nasılsa bahara .. Sabret işte ne kaldı ki! Şu kara kışların sonunda . Senide yalnız bıraktılar.. Şimdilik... Kuralı bu aşkın aslında Önce bağlarlar seni Körü kürüne bir yolda.... Baktın ki yürüyor sen değilde Sevgili yavaşlatır adımlarını ve durur en sonunda.. Yer mekan bir akşam sokak taş kaldırım ve loş ortalık.. Hafif esen rüzgarda hissedersin ayrılığın tadını Burnundan solursun yüreğinin derinliğinde hissedersin.. Önce bir cız sonrası o titreme.. Birde bitsin diye sayıklayan bir sevgili Arama başka birşey bulamazsın... Senin için dönen saat vakit durdu Çanlar ayrılığı vuruyor .. Ve istanbul bu sonbaharda bir aşığa daha Mezar oluyor... Süslü sözler ışıltılı bir dünya Onlarca sahte vaaddden sonra. |