Ey Dünya!
Kadınlar günü
Biliyor musun?
Sen böyle
Boş boş dönüyorsun ya
Dünya;
Üzerinde gezen,
Bir dişi,
Bir erkek.
Erkeği boş ver,
Kızı,
Çocuğu
Bebeği
Hepsinden öte
Bir kadın var
Evet bu gün
Sadece bugün var.

Diğer günler
Ve diğerleri
Anılmaya değmez
Onlara da bir gün veririz canım
Günlerin canımı çıktı.
Biz gerisinin canını okuruz.
Varsın bir günde görsünler günlerini
Diğer günler bizim
Hepsi bizim.

Biz kim miyiz?
Adaleti sadece kendimize yontan
Eşim akrabam, milletim, grubum, cemaatim diyerek
Bencil bir hayat yaşayan
Kendi gibi canlı,
Üzülen sevinen
En başta insan olan
Kardeşlerini ötekileştirenleriz.

Çok yabancıyız
Kimseyi tanımaz,
Tanımlarız.
Bize göredir öteki
Öteki bizim karşımızdaki.

Bu yerin bir altı olduğunu
Düşünmeyiz,
Üstünde tepiniriz tüm değerlerin.
Her şeyi günlere taksim edip
Yalancı madalyalar dağıtırız.

Biz, modern dünyanın putperestleriyiz.
Her kelime, her değer bir put
Taşlaşmış, anlamı kalmamış
Önünde eğinilen
Niye diye sormadığın şey.

Akıl mı inanç mı?
Onlar tuzak kurmaya
Kendi cahiliğini ispatlamaya yarar.
Ne kadar çok okursan
O kadar cahil kalırsın;
Çünkü okuduğun
Kör kütük cahalet.
Kendi kendini inkar eden
Saf bir kör kütüksün.

Kadınlar günü,
Ne kadar insanı diken diken ediyor
Kadını nasıl soyutluyor,
Ailesinden, eşinden çocuğundan...
Kadınlar günü
Yazık değil mi?
Tüm acımasızlıkları bir günde çözmek
Bir güne havale etmek.
Yok, hayat sürekli
Her zaman hak ve batıl
İyi ve kötü olacak
Sen ey insan
Bil önce insanlığını
Yürü gerçek üzre
Adaleti kaldır yerden
Allah adıyla.

(Mart 2011 İstanbul)