Dur gitme
Sığamıyorum bu dört duvara
Tavan arasında sıkışıp kalıyor yüreğim
Üzerime kapanıyor kapılar
Üstümü örten bu yalnızlık hasta edecek beni
İnan, dışarısı içimden daha beter
Her yerde sen varsın
Gitme dur
Bedenim kalbimi istemiyor
Sessizlik can yakıcı
Sen yoksan tüm şehir tabuta girmiş
Saatimi beklemekte ölmem için
Gözlerim seni görmeden açılmıyor
İçimdeki nehir kurumak üzere
Sanki bir damlan düşmemiş gibi
Gözyaşlarım akmıyor
Kepenkler kapanmış, caddeler tenha
Canım nefes almak istemiyor
Ne olur dur
Hayat denen kavgada mağlup oluyorum
Kader denen şey sensiz çekilmiyor
İçimde ki çocuk can çekişiyor
Sanki emziğini kaybetmiş bebelere benziyor
Ciğerlerime çektiğim sigara aman vermiyor
Ama sen olmayınca aklım bir dumanlı oluyor
Hadi kal
Yıkılırsa şehir bırakır gideriz el ele
Bir köy evinde başını göğsüme dayarız
Elimden tuttuğun kadar yeşile çalarız
Mavilere kucak acarız
Acı neymiş der çanak çömlek sayarız
Yakalayamadığımız hayalleri yeniden kurarız
Sen ve ben diye bir dünya kurar
Nuh, un gemisine kaçarız
Ama ne olur gitme dur…