Kördüğüm
Karanlıkta belirir düşünceler
Avuntular ay ışığına saplanır... Bu yüzdendir geceyi sevişlerim Gün ışığında gizlenir çelişkiler; Kimse bilmez, Yastık altına saklanır zoraki gülüşler... Horozlar gece bitiyor diye bağırır bence; Dertli ederim onları da kendimce... Şafak keşke bunu bilmese, Afakıma efkarımı söküşüyle sürmese... Ayın kaç çektiği ezberlenir hep, Ay tutar çoğusunu, Kimin ne çektiğini bilmez kimse... Kimine göre bir yapraktan ibarettir gün, Kimine ölüm; Boyutuyla değişir zulüm... Yaralar bağlar ışığa değen gözüm Yaraları bağlar şevklerime her çözüm... Ruhum zifirlere kördüğüm; Beni bırakın siz, Görebilen düğümleri çözün... Selim Akgün |