MANOLYANIN KOKUSU
Şarap rengi bulutlar savruldu
Kızıla boyandı gün Battı güneş Hevenk hevenk kara üzümler Mil çekildi gözlerime Yüreğimde viyadüklerdi yıkılan Çavlanlar döküldü gök gürlercesine Ah!. Lal oldu çığlıklar Volkan fışkırdı Alev alev yandı Lavları aktı vadilere “Güneş topladım“ zulama Dilimde kekre bir tat, yüzümde tebessüm Manolyanın kokusu kaldı İki yanımda melekler Yıldızlara kilitledim rotamı Uçtum kasırganın kanatlarında Uçtum evrenin sonsuzluğuna ... Fikret Şimşek |
POSTMODERN BİR ŞİİR,
TEBRİKLER...