l â h i k a// Ruhla cebelleşirken yâre ayine gönül Zikrimin rahlesinde aşktan yadigar bu gül ! // Ah ! Savrulsun yellere gaipten esen sevda Şimdi cidâr örgüsü zaman zûl zamanıdır Gönül yol tefriğinde ufku karartmış ferda Oylum oylum büyüyen an feveran anıdır. Ay giriftâr, şems âma, gözler zifirî şehlâ Sarfettiğin kelâmlar lâl dilem hicrânıdır Sersefil hâletinden celil sûret peydahla Dümen suyuna giren düşlerin hüsranıdır. Gül feme düşen nüzûl filhakika emrihak Hâlet-i ruhiyede tecrid-i bent şanıdır Küflü paslı rutubet kıyamete pür ilhak Oluk oluk sızanlar şah damarı kanıdır. Susturulur sedalar kilitlenir teessür Gürûha irtifa düş esrarın figânıdır İnletir sükûneti tedricen ağar püsür İmiğe dolanan gem nedamet urganıdır. Ferfecir okur ecir, bilir, aşk geçilmezdir Gözlerde şavk-ı infaz giden aşık cânıdır Gurur ayaklar altı ezdir yüreğim ezdir Tünediğin kabristan ölü tinler yanıdır. Bu nasıl bir izmihlâl, nice zelil zarûret Katre katre meyl-i kâlp devasa ziyânıdır Felek zûl işmarında bahtın yazgısı şirret Tinde biten leylâklar ah ! acı meyânıdır. //Müptela meyiller loş, iptidai değerde Nagehân gelir ecel aşkı vurduğun yerde ! // 9 Mart 2011 |
bana göre o güzeldir işte...
öyle bir şiir 'lahika'