Sanki uyanmayasınız diye
Adımlarımı boşluklara mı atmışım?
Kışın hükmedişinde, baharın kaybedişinde
Kendimi kaybetmişim.
Çiğ tanesinde kanım

Uzakta,büyük ve kalabalık bir şehrin çıkmaz bir sokağında
Çıplak ayaklarıyla bir çocuk
Ellerini göğsünde kavuşturmuş
Şüphesiz incelikli,şüphesiz narin
Acı göğe hükmedecek
Eller savrulmuş, diller dua edecek
Ah! Şüphesiz görünmezden

Tadı tuzu kalmadı değil mi artık kanını akıtmanın
Politik oyunların, kösnül heyecanların
Artık sınır tanımaz bilim adamların
Her gördüğünü almaya çalışan çocuklar gibi
Bitip tükenmez mi vaat edilmiş sınırların
Ve aptallar bile bilir;ancak ölülere yeteceğini toprakların
Ah! Şüphesiz görünmezden
Öylece yaratılan
Oysa ürperişi bile görünüyor
Çiğ tanesinde kanımın

Söz! Denenmedi denmeyecek
Ya da hep susulacak, hiçbir şey söylenmeyecek
Uzakta, altından ırmaklar akan bir şehirde, bir çocuk
Ellerini yumruk yapmış kendini Hak ediyor.
Nefesin asla yetmez
Ve tabi ki görünmezden
Ve şüphen mi vardı ölümden...


Filizlendik ki sadece bir noktaydık
Kelimeler yetmez bir duaydık
Çok olduk;demek ki yok olacaktık.