TREN
Gidiyor kendini rayların akıntısına bırakmış tren,
Etrafta karanlığın içinde parıldayan ışıklar, İnsanlar uyuyor sarsıla sarsıla, Görevli geziyor trenin içinde, Bir o yana bir bu yana... Ve tren Eskişehirden İstanbul’a gidiyor... Tren ayrılığı hatırlattı hep, Ne zaman binsem sevdiklerim ağladı... Her "çuf" sesi gözlerime bir damla daha ekledi, Ve gideceğim yerde kimse beklemedi... Ve tren İstanbula gidiyor... Bohçama özlemleri de koydum, Hüzün dolaşıyor artık damarlarımda, Ve pencerenin önünden geçen her direk, Adım oldu sanki uzaklara... Ve tren İstanbul’a giriyor.. Hey sevda şehri İstanbul, Gireceğim evde artık O’nu göreyim, Bundan sonra trene, Hep vuslat için bineyim... |