maviye tutkun dizeler/ölüm
ölüm
sürülmüş bir tarlanın keseklerinde kımıl kımıl gezinen bir karaböcek midir dolaşır günbegün damarlarımda ve sürer düşüncelerimi uzaklara... erken tadınca bir masal yoksa bir küçük veda mıdır ölüm.. hiç bir mavi mesken tutmadı avuçlarımı.. ya uçtular güpegündüz.. ya aktılar kendi mecralarına yalın ve duru oysa şiir maviye tutkundu akardı dolanırdı uçardı yakmazdı galiba veda vakti şiir mi mavi sonsuzluğunda boğulduğum sular mı bilmedim.. ölüm uyanık olmakmış düşlerde bile.. ölüm yapraktan önce çiçekten önce dalın kurumasıymış... bahar içinde. 02/03/2011 ödemiş |