SEN ÜZÜLDÜN, BEN ÜZÜLDÜM
Bu sebepsiz ayrılığa
Sen üzüldün, ben üzüldüm. Ateş düştü ortalığa Sen üzüldün, ben üzüldüm. Yersiz sözler diye diye Kırdın beni neden, niye? Yazık oldu; bu sevgiye Sen üzüldün, ben üzüldüm. Bu dert beni uyutmuyor Gözyaşımı kurutmuyor Elim, ayağım tutmuyor Sen üzüldün, ben üzüldüm. Sayatoğlu: Cok yalnızım Artık kaçtı tadım, tuzum. Söndü parlayan yıldızım Sen üzüldün, ben üzüldüm. Âşık Yusuf SAYATOĞLU 22 Subat, 2011, New Jersey |
Saygılarımla...