AL ELİMDEN MENDİLİ
Ayrı ayrı iki mevsimdi
Düş savrukluğunda Ayın geceyi öptüğü vakti Kapımı çalan sarhoşluğun içsesi İşledim ellerime çevreledim oyamı İlmek ilmek sayarken Mağluptu zamanların kadranı Kentin sokakları yine ıssızdı Başımı çevirdim birden bire Hayalin gözlerimde perde Sense....! Bakmadın bile Koştum yine sana, senden habersizce Başımı yasladığım duvarlarda olmadı hiç pencere Hüznünü de sevdim, hasretlerini de Dimağımda beliren al-beyaz hatıralar Büyüyorken bu şehrin grisinde Karanlık ayraçlar saunasında ritimlerim Değil de ne... İşte gözlerin İşte ellerin İşte sensin Bir sözcük dökülürken dudaklarından Şimdi yeniden tanıdım seni Bıraktığın yerdeyim hala değil mi...? Gün doğuyor izlerine yeniden Ve neden hala gözlerimde damlalar Resmini çizdiğim gölgesiz avuntular Bir sözün yeter bana derken Çığ kentinin mabedi Al elimden mendili.. HAZAN Tülin |
Şimdi yeniden tanıdım seni
Bıraktığın yerdeyim hala değil mi...?
çok güzel dizelerdi...kutlarım...şairem...sevgimle...