vesaire...

Kar kazınınca avuçlarından

başkalaşmış bir merhamet çukuruna

su iner

mesele erimekse ve çoğalmaksa
bu yüzden

belki o zaman

su çıkabilir bu sefer

o zamansız bakışlarından

başka yokuşlara

bu sefer kimseye özenmeden

susar dilin

susar erguvan lakabı kar kalınlığından

kalbinde açmak içmek içindir demekle susarsa
bilinç dışında ki bütün yeteneksiz damak kuruluğu ve sus pus gevezeliği
nedensizliği
hatta
anlamak olunca patlayan aforizma yerine bir tohum

bir kadından bir çiçek olmasından fazlası istenmezmiş gibi

yol

sana gelir ve geçerse
ben
şimdiden
ölü adam çiftliği


her şeyin tersi olursa ve her şey ters giderse birden
sayılır hesaplanır ulaşılır bir şey yüzünden
ev
bize
yağarmı
arasıra
endişe
sevdiğim şeymiş gibi
yağmurmuş gibi
küçüklüğümüz
başımıza
ninnisiz

çiçek zaten tartışılır bir endişemidir arasıra aslında
saklı
saksı rehabilitesinde büyür olur biter geçmişini

ve hiç bir renk sen olamaz o zaman gözünde bir anlamı kalır mı?
gözün deneyimsiz patikası
belki bir kaç sebeble sayende
bir kaç adım haritası
yolcunun ayak izi retinanın kiri

gökyüzünün içi bulanır

gökkuşanın bir şaire ihtayıcı olur senede bir kaç gün kararınca izmirin
çamura özensiz düşüklüğü
yeniden bir baharı kendi eliyle
yoğuruşu
bir sonrakinden iyi bir şehir
yaratmak olduğunun çabasına
annesi
pasaklı çocukluk dese bile bir kadın yaratmak olduğunu bilen
babası
çoktan ölmüşse
sırdaşsızlık
uyurgezerliği...

renk seçeneksiz ve güneşsiz bir gözlüksüz kaldıkça maverasızlıktan

gerçi

kaç kalan kaldıksa ihtiyatsız

kör perdeli kapalı sever

sinemasız karanlığı

el yordamı ihtiyaçlı

bir iç ses hatırına


o renk yüzünden bulaşmazsa senin yüzünden tanıdığın denk dengeler ve iklimler

bozuk atınca tribal bir gel geç

bir

med cezir

toparlaması olup biteni


bir manifesto dışına çıkınca

hepimiz için yolcuk

bir gökkuşağının altından geçmek kadar kolaylaşır

her uzak...

varılabilir hissiyle telaşlanır

dünya dönmekten telaşlanır

toprak göçmekle

yüzümüz

kırışmakla.

dolayısıyla

senin tutunabilir

ve eriyebilir parmak uçlarının kanatları

henüz bir muma değmeden pervanedir ki

ben neden uzağım bilesindir diye

muhallik ikliminde
yalandan

kardan bir adam
aşık elma şekerine ...