ortakoy
kendini nerde yitirdin içinde özgürlümü bıraktığım güzel
bu şehri sana bırakıp gitmeliyim diye söylediğim ilk hecemden sonra unuttum cümlelerimi en son sanaydı böyle anlamlı bakışımlarıma benzer bir şeyleri yüzümde unutuyorken yalanlarcasına başka gözlerde, kendini kaybetmekte neysin nesi. Ortaköy Salına salına yürüyen edalı işveli insancıklarlarıyla bütünleşirken Geçiyorum şenliği bol sokağından. Köşe başlarında aksesuarcı abla ve ağabeyler Hangisini es geçsem alınma durumu Ama Gelmişken ortaköye hatırlamalı diye çıkarılmalı askısından gümüşün kulağımdaki şekli Alınmalı , kaybetmemeli diye korkmalı sonra. Gün gelir adının anılarımız dediğin yeri aynı sevgilide başka anlamlara bürünürken Ve ne sokağın şenliği nede abi ablaların çağrışlarını duyarsın. Başka bir şehirde başka bir ülkede bir bedenin teri tuzu olursun. Çok çok bir kahve telvesinde duraksarsın Dalarsın anlık. Kim kaybetti dersin. Olur biter . |