Canefza III
Canefza III
aklımı çalan rüyanın gizini suya okumak: kırık yüzümün duasıdır aynadan oyulan. ân ile: yaradan’a sığınırım yaradan göğsüne çekilen perdenin ipliğidir ateş o akkor gülü yetiştiren bilge! dilimi de al hûzurdan kovulmuş ömrüm kan- ayarak geçiyor sûrunu kalbin Asr’a da yemin olsun ki: sefersiz kıyamettir aşk! bulutlardan eğrilip toprağa akmak: göğün nidasıdır suyla örülen. ân ile: bir yangın halidir susmak içime doğru akan nehirlerin tümü sendendir sabır kavminde unutuluşum da kül ve tuz kuyusunda bekleyişim: eski bir taş oynasa, sesinin bahara yürüdüğüdür bu duyduğun nazenin makam değil Canefza ruhumdan kalkmakta olan cennetin gürültüsüdür Elif Nuray Hece, Şubat 2011 |