……………………………………………………………………………………………………………………………….
Gördüz mü

Garip bülbül vatanından yad oldu
Varıp gayrı dala kondu gördüz mü
Bir dem idi elalem de şad oldu
Şimdiyse günlümüz söndü gördüz mü

Hepimiz benzerdik bes’li boğaya
Tenezzül etmezdik beye ağaya
Geçin karşısına bakın Cuğo’ya
Kalmadı bir hane yandı gördüz mü

Cümlemiz mevlaya olmuşuz asi
Yürekten silinmez gam ile yası
Şimdi oğ’l uşağın her idaresi
Efkari sırtına bindi gördüz mü
……………………………………………………
NEBİ EFKARİ
……………………………………………………
1860-1915.Artvin ilinin Ardanuç ilçesinin Sogara, şimdiki adı Soğanlı, köyünde 1860’lı yıllarda doğduğu sanılmaktadır. Asıl adı Nebi’dir. 1860’lı yılların ikinci yarısında doğduğu, 1900’lü yılların başında öldüğü varsayılmaktadır. Kendisinden küçük kardeşi Aşık Eyüp’ün 1920-22 yılları arasında öldüğünden yola çıkılarak bu tarih üzerinde durulmaktadır.

Aşık Şöhreti’nin torunlarından olan Nebi Efkari’nin günümüze ulaşmış fazlaca eseri bulunmamaktadır. Ancak Türkü aralarında anlattığı,Kerem ile Aslı, Emrah ile Selvi, Aşık Garip gibi bir çok halk hikayelerini çok iyi anlatması ve iyi bağlama çalmasıyla tanınmaktadır.

Cuğolu aşıkların beşincisi olarak bilinen Nebi Efkari’nin ölümüne ilişkin, değişik bilgiler bulunmaktadır. İlki, Yusufeli’nin Narlık köyünde tifoya yakalanıp öldüğü ve orada toprağa verildiği, öteki ise 1915 yılında Bayburt’ta öldüğü ve orada toprağa verildiğidir.Ayrıca yine biri Ardanuçlu, öteki Çankırılı olmak üzere iki ayrı Aşık Efkari daha yaşamıştır.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………..
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-110-)(-)(-)(

Garip bülbül gelmiş güle yabancı
Hangi dala geldi kondu gördün mü
Dokunma bülbüle zalım bağbancı
Kızıl güle nasıl yandı gördün mü

Aşkın badesinden fazla içince
Al gülün sevdası serden geçince
Kışın ortasında güneş açınca
Şakıyıp da bahar sandı gördün mü

Gül için çağlayıp gül için gülüp
Gül için düş kurup hayale dalıp
Gönlünün sultanı mihrabı bilip
Gülü tavaf etti döndü gördün mü

Günlerdir gel diye baktı yoluna
Merhem bulamadı kırık dalına
Hasretin çektiği nazlı gülüne
Aşk ile adını andı gördün mü

Bu sevda Dünya’yı ona dar eder
Yanarda sinesi tarumar eder
Hasretiyle her gün böyle zâr eder
Gözünde yaşları dondu gördün mü

Dalların kesmişler sevdiği gülün
Figanı biter mi garip bülbülün
Ne olur erenler sevdiğim bulun
Tüm acılar omza bindi gördün mü

Lüzumsuz tutmuyor kolum ellerim
Bu sebepten lal olmuştur dillerim
İlk bahar ayında açtı güllerim
Bütün acılarım dindi gördün mü

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz