ÖZLEMİN YAKTI
Sana olan bu özlem, bu hasret,
Bitecekmiş gibi yaşarken, Ben her şeyi bıraktım. Hayatı, insanları, dünyayı unuttum. Yaşadığım odada, sadece sen vardın . Her geçen gün hasretinle yanarken, Kırık kalbimdeki acı, Daha da büyüdü içimde! Bitmedi, bitmeyecekti kalp yangınım Sen gelene kadar. Dinmeyecekti, sönmeyecekti. İçimdeki bu kor, bu ateş, Bir gün fark ettim! Sana olan özlemimin sen gelince de, Dinmeyeceğini anladım. Hayat acı, sadece acı veriyordu, Sen geldiğinde, çok geç olacak. Acılar içinde kaybolan o masum insan. Sonunda hasretinle ölecek. Şimdi sen acı çekecek, sen yanacaksın Bir ömür boyu. Masum olan aşkın hasretiyle. Sami ASLAN(İstanbul, 16.04.1986) Mevsim Gibi,Adlı şiir Kitabından |
sanki doğru derler eee onca asır geçmiş hep aynı şeyler söyleniyorsa doğrudur varılan sonuç gerçi aşk yalandır :-))
kaleminiz daim, kaim olsun selamlar saygılar...