yüreğin; yüreğim kadar vuslat yüklüsü....yüreğim; gül kokan kız çocuğunu gelin etti maviliğe kalemim; son kez eğiliyor satırlarıma. anlatamadığım , sevdamın ketum dilini yine yükledim düşlere hiçbir yere özdeştiremediğim hicranı anlattım harf harf. papatya tarlalarına İstanbul’umdaki bakır renkli bulutlara astım gözyaşlarımı su gibi aziz eyleyip içime çektim seni satırlarımda hicran olmayacaktı özlem de.. Bir yanıma şehr-i İstanbulu bir yanıma cancağızımı alıp pervazı olmayan düşler ülkesine beyaz üveyikleri kanatlandırdım. izole özlemimi bıraktım dökülen her kelimeye sana ilmeklemektediyim mavi ufka gece karası gözlerinin genişliğini bıraktım ismini hicranın kuraklığında heceledim. seni anlattığım Marmara’nın sularına çekip aldı nemli gözlerimden özlemi. seni özetlediğim gece de Ay’ın ondördü vazgeçti mavi halıdaki saltanatından. yüreğin; yüreğim kadar vuslat yüklüsü.................... tek duamsın dilimin lâl olduğu dek anlamımsın cancağızım bensizliğin koynunda yalnızlığımın tek adresi. bilmez misin be cancağızım bende " benin" kalmadığını.. .............. gönül sancımın tek sultanı kalemimin sahibi.......... aldırma satırlarıma sen vefalım bulaşmış hicranın nemi. önemseme zamanla olan harbime, gali0bine. sensiz düş’ü peydahlamadım düşlerimde vuslatla kuruladım gözlerimin rutubetini ’cancağızım’ yazan mürekkebimi senden başka bir yâr bilmedi Kız Kulesi; sensizliği avuturken ben seni dua bildim göğe açılan ellerimde gönlümü, dudaklarında hediye eyleyesin ölüm gibi suskun suskun. Haydarpaşa; ruhumda bestelediğim umut türküleri mırıldanmakta gece karası gözlerine istiflediğim anları bırak yüreğime. uzat ellerini cancağızım, hicrana karşı saf tutalım düşlerle yüreğin, yüreğimde hayat yolunda bir an tökezleyen yaşamda " ölümsüzleştirelim" ....................... bedenimden hicranın kara yaşmağını çıkardım Unutuldum bendeki sensizliğimden.. Düşürüyorum kendimden.. sar beni yüreğimden, bakma öyle ne olur sana ait kirpiklerimden.. ben, ancak sende anlam kazanıyorum cancağızım.................. gordion 25/02/2011 |