Sarp sevda yokuşunun yorgun yolcusuyum ben
Var gücümle tırmandım son durağı görmeden
Yamacın başı mirat, ucu miat bozgunu
Bütün emekler heba, bitap düşmüş zûl beden
***Şimdi cümle aşklar sır, bütün aşıklar ağyar
***Savrulan suretinle sahte sevda yolla yâr

Bir şems-i saadetle kendinden geçti gönül
Mihrin hûzmelerinde toprağa kök saldı gül
Gözyaşlarıyla çizmiş felek kader yazgını
İlmek ilmek işlendin, sökül yüreğim sökül
***Kimdi gönle aşikâr, ruh zarına hemayar
***Ayrılan fıtratımla, onuruma ağla yâr

Talihsiz kem kelamlar ayrılığa zemindi
Her bir kelime ile yüreğime zer indi
Kök saldı duyuların sahra gülü ızgını
O ‘’Susmam!’’ deyişlerin kör fikirde yemindi
***İndi kefaretime şıpsevdi cenap ayyar
***Yeni umutlar bağla, yüreğime salla yâr

Hatalar senden öte, bütün kabahat bende
Gönlü susturamadım aşk yolunda gidende
Can hıraş yığıldı ser, sevda bedel bezgini
Ruhum ruhunda kaldı, can titriyor bedende
***Söndü gözümün feri, nazar artık ihtiyar
***Doğrulan hiddetinle, kalanı da dağla yâr

Yürek destar eyledi aşkı sırlara sardı
Boğaza dizilse de yutkunurdu susardı
Yok mu şu illet derdin nusubetsiz düzgünü
Ur yayıldı vücuda, damarlara dek vardı
***Bindi kasavetime tonlarca ağır miyar
***Durulan gayretinle, nedamete çağla yâr

Kızma figanlarıma gönlü susturamadım
Ruhuna ayar oldum, ‘sen’ oldum adım adım
Gittin ya boyun yerde, gözler puslu ve üzgün
gülkurusu idim ya, şimdi ‘kupkuru’ adım
***Dündü mutluluklarım, bugün sevincim seyyar
***Burulan meylinle gel, bir tek kuru dalla yâr

Ay giriftar bir kere, saplanıp kalmış tinde
Tarumar yeminlerim, ırs geda suretinde
Firağı çeker inat, ruh son durak süzgünü
Kemiksiz nutukların zelil nedametinde
***Gündü tüm muhabetler, artık zifiri boyar
***Darılan yüreğimle, karanlığa boyla yâr

Halâ en değerlimsin, yerin pay-i tahtımda
Otağ kurmuş yüreğin yüreğimin bahtında
Maşuğu şâh görürmüş, mai kârı kuzgunu
Setre setre can verir, gönül vaht-i ahtında
***Sevindi ümitlerim gülüverdi şehr-i yâr
***Buyrulan fermanlarla, tuğralarla bağla yâr