ARTIK AĞLAMA..
Itri zamanların nefessiz renklerini topladım bugün ellerimle
Kah sanruflar açtım boş bir çerçevede demlerime Kah ellerimi başımın arasına aldım koşarken merdivenlerde Kaygusuz Abdal misali dimağımda açan pak bir helile İçime doğdu saatlerce kendimi oyaladım Bugün anladım, gözlerimi kaldırdım Saatlere mıhlandım Üryan ıslıklar geldi kulaklarıma Vakitlerin nihaventi çaldığı zamanlara Nedensiz sorgu, sualleri çıkardım yarınlara Neye dair koşuyordu akrep Neye dair koşturuyordu yelkovanlar Derken kavramları ileri aldım usulca Pi sayısı misali değişmez değerler kattım ufkuma Sonra da.. Topladım yaşadığım anları soluksuzca İşte şimdi , evet şimdi oldun yine yanımda Salaş bir akşamın hamağında uyuyan mahurlarda Dore yıldızlar yağıyor saçlarıma yakamozlarda Umutlarımı, ışıklarımı sunuyorum nice yakarılarıma Gökte ay, ellerimde şinanay Fısıldarken kulağına Ah ömrüm Artık ağlama... HAZAN |