DUVAR
Duvar,
Soğuk duvar. Yıllanmış arkadaşım. Gece yatarken, sana bakar yatarım. Sabah kalktığımda sana bakar kalkarım. Şu kadersiz yüreğime, ne ağıtlar yakarım. Her dakika ve saniye, Sana bakar bakar ağlarım. Bazen sırtımı yaslarım soğuk yüzeyine, Düşünür dururum, yarattığım hayallerimi, Bir sinema perdesi olursun da hani, İzlerim makus geçmişimi sende. Bazen parmaklarımla okşarım seni, Tıpkı bir kadının tenine dokunur gibi, Bastırsam delinecekmişsin gibi gelir, Keşke bu iyiği yapsaydın bana. Duvarın arkasını öylesine özledim ki. Ama, biliyorum ki bir gün, Kendi kanımla adımı ve seni yazacağım, Ve bunu yalnızca ikimiz bileceğiz, Duvar. |