SESLENİŞ
// gece
zifiri karanlığa dikmiş gözlerini ay perisi nerde ? bir çocuk ağlıyor, yüzü avuçlarında derinliğin içinde su damlası yüreği titreyen bedeni gölgelere sığınmış yıldızlar nerde? sislerin içinde koşuşturan siluetler içi boşalmış dünyanın, kof gerçekleri karanlık mavzerini tetikledikçe iki kaşımızın arasından yıllar geçiyor sömürülmüş şah damarlarımızdan soğuk savaşın çığlıkları yankılanıyor güneşe uzanan kollar yere basan ayaklar nerde? esme rüzgâr esme ! masum canlar yanıyor gayya vadilerinde esmesene rüzgâr ! savurduğun küller ceset kokuyor kanatlanan her güvercin asılıyor boşlukta gözlerinden yenik düşmüş adalet prangalı bilekler kanıyor… suspus yer gök "kuzuların sessizliğinde" dünya gözyaşlarını yudumlayan yüreklerini yumrukluyor analar bir sıkımlık canlarını da sahipsiz mezarlara bahşediyorlar ey ölüm! tüm heybetinle gel ! huzursuz ruhlara sükunetini bağışla… ……. göğün kandilleri sönmüş gecenin nuru ağlaşıyor sahi melekler nerde ? Şiirime güzel sesiyle ve muhteşem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaşım BENSENO’ya ve güzel yüreğine sonsuz teşekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygılar........ ayşe uçar 22 /02 /2011 |
gecenin nuru ağlaşıyor
sahi melekler nerde ?
Sesleniş... Düşündüren ve çokça derin dizelerdi, canı gönülden kutluyorum
Sevgilerimle