bir kıvılcım sıçradı yangından
tutuştu gece
umuda yükselen gülüşünle
bırakıp sıcak nefesini tenime
su berraklığında aktın
ayazla yeniden barışmak gibi
ne çok sevdim üşüyerek

ne çok koştuk bir hayal için
yorulup düşerek
gözlerdeki uçurumlardan

ceylanın suya sevdası vardı
susuzluğumuzda
gölgeler uzayıp kısaldığında
uzayıp kısalmak değildi meselemiz
belkide biraz fazla gelmiştik
kendimize kendimiz

sonra
sığıntı bir gece karanlığı
soldurdu içimin kelebek bakışlarını
mavi elimde can havlinde

bilmem ki cesaret miydi
korkaklık mı o ilahi
sev emrine amade olamamak

lakin yağmurun ıslak düşlerine serdik
boyun eğip farz bildiğimiz sevdayı

oysa
ikimizde cesur değildik
buzdan hayallerle yok yere üşüdü aşk
sıcak tenle ısınma hevesimiz
kursak düşü olunca

gün ışığından kaçıp arka sokaklarda
yüzünü yıldız
gülüşünü ay yapmak
ve hüznümü bulutlara dağıtmak geldi içimden
gök ağlarken

öyle derine en derine
kazdım ki bu mezarı
iç sesim bile artık bana yabancı

vardır elbet bir yerlerde
kana kana yaşamak baharı
bakır renkli bulutlardan öperek
nehirleri ağlatmadan
ve yetim düşler kurmadan
yaşamak

yaşamak uzaklara inat
hasret uçurtması rüzgar
yine sen yanıma eser bak
akşam başka bir akşam
her gün biraz daha vazgeçiyor
ve eksiliyorsam
yanılgılı bir hayatı taşıyorum demektir yüreğimde
içimdeki kimsesiz ağlarken başka bende

tek yürekle tutamıyorum
gülümseyen sabahı
zaman sabrın son durağında

ne çıkar umut koksa da sevinçlerim
aşk üşür ten ayazıyla
ılık bir meltem kokusunda
hangi vakit baksam gökyüzüne
güneşsiz bir gölge gibiyim
gönlümün tenhalarına sinmiş bir ben

usul bir esintiyle
gitmeye hazırlanırken
saplanır bir ucu hançerin
yürek kan revan
bulaşmasın dedim sana
olmadı

olsun
varsın bir sevmek suçunun yaftası
boynuma vebal kalsın

avuçlarına öremediğim sevda uğruna
şimdi bir kibrit çalıp
yakacağım vuslatı
kan kırmızı gün batımında

söyle
bu sevdaya reva mıydı
dönülmez yollara gitmek...