SON SEFER
Taht kurarken yavaşça yaşam tenceresinde,
Yuvarlanır gideriz zaman penceresinde. Kaybolan umutların acı cenderesinde, Gelip seçerken ömür yasa bürünür gönül. Görmemezlikten gelir kaybettiklerimizi, Söker ciğerimizi acıtır tenimizi. Çevirir rotamızı batırır gemimizi, Gelip geçerken ömür yasa bürünür gönül. Kimi zirveye çıkar kimisi yere iner. Dünyanın bütün yükü hep sırtımıza biner. Çıkarız son sefere acılar orda diner. Gülüp göçerken ömür yasa bürünür gönül. |