Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Kış hep mi soğuktu böyle? Hep mi kurşuni olurdu bulutların rengi gündüzleri? Hep mi erken çökerdi gecenin karanlığı kentin üstüne? Üşüyorum… Çok üşüyorum… Ben ilk kez özlüyorum yün battaniyemi; çocukluk günlerimdeki…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BATTANİYE şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
BATTANİYE şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Büyüdükçe acılar da beraber büyür bizimle, Özlemler çığ gibi yuvarlanır yüreklere... KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIK DA EN BÜYÜK DERT SANSAYDIK DİZİMİZDEKİ YARAYI... Bizi üşüten ne kış; ne de ısıtan battaniye... Dert gölge gibi takipte bizi; nasıl ısınırız şairem.... Ya sabır...
Özlemler çığ gibi yuvarlanır yüreklere...
KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIK DA EN BÜYÜK DERT SANSAYDIK DİZİMİZDEKİ YARAYI...
Bizi üşüten ne kış; ne de ısıtan battaniye...
Dert gölge gibi takipte bizi; nasıl ısınırız şairem....
Ya sabır...