DÜŞÜNEMEDİK İŞİN SONUNUUyar olduk nefsimize Doldurduk yılanı, çıyanı kabrimize Onca günaha mı üzülelim Daha çok yaşadığımıza mı sevinelim Giderdik her cenaze evine yardıma Gelmedi bir gün gideceğimiz aklımıza Dediler tabuta girme sırası sizde Düşünmedik şimdi kim yardım eder bize Yaşarken yaptığımız dedi kodu Defterimizi tıka basa doldurdu Düşünmedik ki burasıydı son durak Dur şimdi beyhude oraya buraya koşmak Bilseydik bu işin böyle olacağını Uzatmazdık elimizi hiçbir harama Kırardık dibinden kolumuzu, bacağımızı Çıkardık alnımızın akıyla onun karşısına Olmazdık ahirette birer kara Fatma 15.02.2011 Orhan OYANIK ÇAN |