Bir mektup yazmalıydım Lily Marlene’e
Hiçbir şey değişmedi demek için belki de
Bertolt ustanın dedikleri üstüne bir şiir belki
Yine yoksulluk var yine savaş dolu dünyamız
Sınıf farkları artarak büyüdü
Koca adamlar yüzyıl sonra Marx okuyorlar demek için,
O annenin feryadını hatırlıyorum Brecht demek için
Bir mektup yazmalıydım:

‘Bu çizmeleri bendim sana giy diyen, oğlum,
bu haki gömleği bendim sana giy diyen.
Nerden bilecektim bu kara günleri göreceğimi,
bilseydim, giydirmem, derdim, giydirmem,
asın beni, derdim, daha iyi’.

Bir mektup yazmalıydım...

‘İlk savaş değil. Ondan önce
Başka savaşlar da oldu.
En sonuncusu bittiğinde
Kazananlarla yenilenler vardı.
Yenilen yanda yoksul halk
Açlıktan kırıldı. Kazanan yanda
Açlıktan kırıldı yine yoksul halk’.

Diyen kim hatırlatmak için
Bu gelen ilk savaş değil ağalar
Analar bundan önce olanları unutmayın diyebilmek için
Bir mektup yazmalıydım bir şiir

Koca üstada yazmak haykırmak için:

‘Açlık ordusu yürüyor
Yürüyor ekmeğe doymak için
Ete doymak için
Kitaba doymak için
Hürriyete doymak için’.

Aynı açlık sürüyor usta demek için
Belki yürüyenler azaldı ya da hızları
O dediğin ‘büyük insanlık’ büyüdü
İşe girme yaşları dışında büyüdü işte
Çok Taranta-Babu lar öksüzdür şimdi
Kendi kabuğunda aydınlarımız
İpin ucunu kaçırmış yenidünya düzeni
Bir dünya aldatmaca ile asıllarını inkâr etmeyi sevdiler
Eğlenmeleri için verilen lolipopları emerken afiyetle
Beyinlerinden ayrılıp baktılar olan bitene
Dedim ya hanımelileri aynı ama
Minnacıklar çok tatsız
Devlerin ışıldamayan mavilikleri de hüzünlü be usta

Senin atlıların kızıl, rüzgâr kanatlıydı
Öngörün oldu
Rüzgâr kanatlı atlılar gibi geçti hayat!
Kızıllık mı şimdilerde geçici bir moda
Kıyafetimize yakıştığı günlerde kızılız yani
Diyebilmek için bir mektup yazmalıydım bir şiir


Ey iki dev
Nazım ve Brecht
Nerden geldiniz misafirliğe ağırlaştı her şey bak şimdi;


28.02.09

Nadir