AHMETİMİN GÜNEŞİ
Tavaf etti melekler inleyen mihrabımı,
Gecem yetim kalmıştı, yığdılar mehtabımı, Zamana nur sızdırıp yaktılar azabımı, Gül zamanlar tutuşup beni bülbüller andı, Ahmet’imin güneşi bu gece kalpte yandı. Avizelerin rengi dönüşmedi siyaha, Umutların hevesi dökülecek sabaha, Tekbirlerin çığlığı akıyorken segâha, Gül zamanlar tutuşup beni bülbüller andı, Ahmet’imin güneşi bu gece kalpte yandı. Mahyalar dizilirken zikir yığdı çiçekler, Ellerimin ağında alev gördü dilekler, Bu gece mâbedimde aşkı ördü yürekler, Gül zamanlar tutuşup beni bülbüller andı, Ahmet’imin güneşi bu gece kalpte yandı. Pervane dönüyorken düşmedi muammaya, Gözleri titriyordu bakıyorken semâya, Perdeleri açıldı, dönüşmedi âmâya, Gül zamanlar tutuşup beni bülbüller andı, Ahmet’imin güneşi bu gece kalpte yandı. NOT: Bütün gönül dostlarımın mübarek kandillerini tebrik ediyor, Allah’tan sağlık ve saadet diliyorum. Ömer Öner |