paramparça yürekle kalakaldım.Oturuyordum bir kafede, Geldi, geldi çöktü birileri karşıma, attılar ayak, ayak üstüne, biri sarışın, biri esmer iki güzel, bir içecek, söylediler kendilerine, başladılar içmeye ve içerken hep beni süzdüler. Bakışlayla, sallandı her yerler gökler, İçim bir tuhaf, başladı başım dönmeye, deprem oldu birden, sallandı içecekler, Gözlerim, karardı ve sarsıldım, Yine de, gözlerimi ayıramadım, ve o, güzellere bakıp kaldım, Takıldı, gözlerim en güzeline, beyaz tenli, sarışın yeşil gözlüsüne, takıldım, yarı acık, dizlerine takıldım, ve masanın, altına korkumdan uzandığımda, hep, ona baktım. Bende, ne kalp kaldı ne de yürek, karmakarışık, oldu içim dışım, yerlerde, kaybolan kanayan yaralı kalbimi aradım, bulamadım, sordum onda sandım, ben görmedim dedi , o sarışın güzel, esneyerek. ve gülümsedi gıcık verek. Anladım ki, o çalmıştı kalbimi, toplamış, ne varsa masanın altındakini, vermedi, aldı can veren en sevdiğimi, kendi, bakışımdan, Depremle, dağıldı her şelerim, ve paramparça, bir yürekle kalakaldım. |