Aç Yatanlar
Al al olmuş yüzlerin;
Gözlerin, bir maviliği sarar İnsan; nesline öte bir hırsla sarıldı Hışım kopardı yüreği Ayağını bastığı yerler sarsıldı Ki arsızlar; Bir kuduz köpek, meydan sarar. İncitti taş, dağın beline vurur taşıyan dağ..üstünde çakal ulur Ve toprak yiyen, çanak kemiren Baş sallamaktan torba deviren Ruh Hastalanması başka serüven Üzengi dururken yerleri öpen güruh Orak belli cüce devlerin İfrit dilli tahta ellerin Öpmesine durdular. Şeytan huylular, Kudurdular. Semeresinde zevklerin, Yerlere serilmiş ölü etlerin, Yenmesinde zaten vardılar. Soyulmasında tenlerin, Her zaman oskardılar. Dağ sancı doldurdu Karnında akrep yavruluyordu Hayrını silip yarınların Kuytularına doldurup bulvarların Üstünde boza pişirip karınların Sırtına bindiler aç yatanların |