YILLAR
Geçip gittiniz günler, gülüp bir dem sürmedim
Alacaklıyım sizden, belimi büken yıllar Heba oldu emekler, muradıma ermedim Alacaklıyım sizden, belimi büken yıllar Tüm işler sarpa sardı, hangisi gitti düzgün Ömür yaprağı döktü, her anım geçti bezgin Gülmedi gitti yüzüm, hayaller düşler üzgün Alacaklıyım sizden, saçımı döken yıllar Tanımadım sevgiyi, hüzün yerini aldı Derdim anlatamadım, davam mahşere kaldı Akıp da gitti günler, acıya maya çaldı Alacaklıyım sizden, hicrana akan yıllar Bir gün tat vermediniz, dünya denilen handan Mengeneye koydunuz, hayır gelmiyor candan Elbet didar kurulur, sorgu var öte yandan Alacaklıyım sizden, ipimi çeken yıllar Pembe tablo çizdiniz, her şey koca bir yalan Beni benden aldınız, ömrü ettiniz talan Eridi gençlik çağı, yalnızlık arta kalan Alacaklıyım sizden, acıyı eken yıllar Kalmadı hazla heves, hüzün sizden hediye Ömrü sonlandırmak mı, bu telaşınız niye Boyun eğdim her derde, bir nedeni var diye Alacaklıyım sizden, tenime diken yıllar Emri veren yaratan, böyle yazmış kalemi Kör kuyuda yol alır, meçhule gider gemi Görmedim bahar yazı, yaşatmadınız demi Alacaklıyım sizden, umudu yıkan yıllar Beyhude geçti zaman, direndi durdu başım Deryaları boyladı, gözümden akan yaşım Yapıştınız yakama, gerçekleşmedi düşüm Alacaklıyım sizden, yüreği söken yıllar IŞIK ahu zar eder, gecesi olmaz sabah Tükenir nakdi ömür, fayda getirmez eyvah Gidenler gelmez geri, çeksen de binlerce ah Alacaklıyım sizden, başıma çöken yıllar Azimet IŞIK 31.12.2010 Saat. 23.01 Kumbaba Şile İSTANBUL Şiirime yorumuyla destek veren Hayrunisa hanıma saygım çokça |