Yar Uğrunu Yapamadım Ama Onlar;
Adem olamadım;pişmanlık içinde tevbe aşkına tutulan,
Bilal olamadım;kayayı imanla göğüsleyen,
Yusuf olamadım;kuyulara-zindanlara atılıpta yarinin yolundan ayrılmayan,
Eyyub olamadım;sabır taşı misali yontulup ,şükreden,
Muhammed(s.a.v.) olamadım;karşılık vermeden ’selam’ diyen,bütün güzelliklerin kendinde olmasına rağmen O az saysa da bolca dua edip teslim olan,
Aişe olamadım;iftiralara sabredip tevekkül içinde olan,
Meryem olamadım;iftiralara imanıyla cevap veren,
Züleyha olamadım;sonradan aradığı asıl nimeti bulup O’na düğümlenen-zincirlenen,
Osman Nuri Topbaş olamadım;dünyevilik hastalığına rağmen tebliği ve rızayı elden bırakmayan,
Abdullah Sert olamadım;şeyhiyle daim olan birlikteliğiyle tamamen itaat ve teslimiyet içinde olan,
Neslihan Nur Türk olamadım;iman aşkıyla kavrulan’icabında Rahman için herşeyi yapmakta hazır olan’ve gerektiğinde dünyeviliğe’eyvallah!’ deyip gülüp geçen,
Aişe Pehlivan olamadım;geçmişteki zorluklarından dersler alıp şükreden,geleceğe tebessümlü gözlerle bakıp,savurmaya çalışan rüzgarlarda Rabb’e daha çok bağlanan,
Ama ben H.Melda Aydemir oldum.Aslında; hala olmayı başaramayan...Çünkü;Yar’inini bulmuşken O’nunla daim olmak isteyen bu davada başarılı olup rızasını kazanmak isteyen...Ama Yar’i yarenini öyle bir sınıyor ki;O’na olan aşkını ölçerek bu aşkın artmasını istiyor.
Bunların da izinden giderek yareni Yar’ine kavuşacak inş........
İşte şimdi benliliğimden ortaya çıkan ben;vuslatı bekliyorum,karanlık koridorda tek başına yürüyüpte ışık arayan bie beden misali !!!