gül artık yeter...
Bülbüllerin sesine, yüreğin yanar
Her derdin lokması, şevkatine banar Kesişen kavşaklarda, göz yaşın kanar Acılar yumağı anam, gül artık yeter Dallardan düşen yaprak, soldurur seni Yıllarda pişen ömür, oldurur seni Boş dünya gam yüküyle, doldurur seni Acılar yumağı anam, gül artık yeter Gözyaşların sinemde, ağlatır beni Yağmur selleri ile, çağlatır beni Dipsiz deryalara, bağlatır beni Acılar yumağı anam, gül artık yeter Ninnilerinle ufuklarım dikilir Vatan direğisin, bayrağım çekilir Teninden tenler, canından can sökülür Acılar yumağı anam, gül artık yeter Tarih dilinle kelam, kelam dirilir Acılar yumağı, sinende örülür Atiye filizler, dalından sürülür Acılar yumağı anam, gül artık yeter... |