Küçük Kız
Eline diken battı küçük kızın,
Tüm gemileri alabora etti deniz Gözlerinde... Yüreğinden kopan hiçbir dalga Gırtlağından öteye gidemedi... Konuşması yasaktı Küçük kızın... İsyan hep Uzağındaydı... Sıktı dişini, yumdu gözlerini... "Geçer" dedi, "sen dayan"... "Uzun bir hayat var önünde"... Gelmeseydi eğer on üçünde görücü, Uzun bir hayat vardı önünde... Cevap hakkı yoktu Küçük kızın, Anasını da on üçünde Gelin etmişlerdi... O evlenmeliydi, Doğurmalıydı, Görevini yapmalıydı, Hayatı boyunca susmalıydı... Sessizce ağlayarak evlendi Küçük kız... Sessizce doğurdu, Sessizce büyüdü çocuklarıyla... Sessizce yaşadı, Sessizce öldü... Anadolu gibiydi Küçük kız... Anadolu gibi sessiz, Anadolu gibi içtendi... Anadolu gibi hep toprak kokardı Elleri... Aslında Hiç küçük olmadı küçük kız... Ve asla Büyüyemedi... Asla yaşayamadı küçük kız Ve asla ölmedi... |
siiriniz bana bir dostumu hatirlatti .
13 yasinda ailesinin istegi üzerine evlendirilmis - diyarbakirli bir bayandi .. 20 yasina geldiginde 5 cocugum oldu demisti .. cok etkilenmistim anlattiklarindan . ve su an bosandi esinden .
bunlar da var iste hayatin icinde....
sevgilerimle...........