İçimdeki Yangınİçimde bir yangın var sönmeyi bilmez Gittiğin günden beri dumanlı Belki yaşadığım bir rüya Belki de Hasretine vurgun bir sevda. Başımı yastığa her koyuşumda Aklıma nefesin gelir Heyecanla gelmiş derim, gönlüm ümitlenir Yokluğun dikilir karşıma Hayat tükenir. Kandırırım kendimi güneşin doğuşuyla Bir deli neşe bürür dışımı Her şeye güler bu sensiz dudaklar Oysa içimde bir başka ben var En kuytu köşede oturup sessizce ağlar. Aslında göründüğüm gibi değilimdir Kalabalığa karışır Evin içinde döner dururum Gittiğin günden beri inan Sensizlikle boğuşurum. Dedim ya bir ateş yaktın ki giderken Ne yapsam sönmeyi bilmez Çaresiz kaldı gözyaşlarım Atarım hatıraları bir kenara Oturur bir köşede gözyaşlarıma ağlarım. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |