YOKSUN GÖZLERYoksun Sen yoksun Bu gözler yoksun Koyamadım hâlâ aşkın adını hüzün Gözümün önünde Mavi bir duman sisi İçimde yalnızlık hissi Getirdik sonunda yan yana İç içe geçmiş iki kelimeyi Aşk ile hüznü Gelişinin coşkusu aşk Gidişinin evi oldu hüzün Sevemedi aslında birbirlerini Aynalar gibi Paylaşmıyorlar kimseyle sırlarını Hayal gibi bulanık bir günün sabahında Mahrumiyet yüzümde Yüzümü aynada aradığımda Belirdi yüzümün yerine Karmakarışık bir renk cümbüşü Beyazın saflığı, sarının neşesi Yeşilin huzuru, aşkın kırmızısı Sevginin pembesi, acının siyahı En belirgini de, Hüznün mavisi Ve sen Hâlâ yoksun Bu gözler yoksun [ 11.08.2007 – b@ileys17 ] |
bilirim o maviyi!
harikaydı herzmanki gibi!derinden derinden etkileyiciydi!