be adam be kadın......
o kadar hafifledim ki dayanılmazlığımdan
seni tükettim izin verirken her dizenin sırtına tırnak izi vurmasına fahişeizmi keşfettim... doktrinler çocuğuyuz biz evimiz neyse sokaklar aynı düzen yazdıklarımızı yaşar yaşadıklarımızı yazarız bellidir tekil hali sevmelerimizden... dışardayken yaşanmamış güne sayardı pirimiz damda görürdü divit ucundan alemi zorlama zorlama daha işte bu kominist kalemi... turabız bir yudum sıcaklığı ödünç olsa da saflığımız dan sevda sayarız akın etmeyiz gümüş’e söz de almasın diye dost yara için için kanarız... yetimim ne dayaklar yemişim unutulmuşum tutukhaneler de dürüm getirenim olmamış kendiliğinden bir tek darbe almamışım süslü kalemlerden.. ...............................................................................Kasım |
yaşanmamışlıklar kale olsada gönül surları sıglarını peşkeş çeker sevgi nehirlerine
kutlarım