MİLLETİME SESLENİŞ DESTANIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın BU ŞİİRİN HİKAYESİ ZATEN ŞİİRİN KENDİSİ.
MİLLETİME SESLENİŞ DESTANI
Uyan ey milletim zamanı geldi Memleketimizi soyan soyana Dünya milletleri çağı aşıyor Bizi hiç yerine sayan sayana Sorulsun hesabı bunun sorulsun Cehalet zinciri artık kırılsın Kimi hayaliden tuttu götürdü Kimi katrilyonluk banka batırdı Bizdeki yetmedi ithal getirdi Hem içten, hem dıştan duyan duyana Soyana tokadı, yumruğu indir Göğsüm de kanayan yaramı dindir Kanunlar yaptılar mizan kurdular Daha çok yemeye düzen kurdular Tencere yetmedi kazan kurdular Kaşıkla, kepçeyle yiyen yiyene Bozulsun bu hain düzen bozulsun Düzeni bozanın kabri kazılsın Çeteler hortladı, türedi terör Badem gözlü oldu şaşı ile kör Yollarda uyuyan uyanık şoför Masumun canına kıyan kıyana Kırdırmak olur mu canı canana Kim susattı seni bu kadar kana Hortumla götürdü, kasırga dedi Üçün biri dedik, üçünü yedi Bu kadar yüzsüzlük olmaz be adi Heybeye, geriye koyan koyana Yetimin yoksulun hakkını gözet Bu yolda istemem senden mazeret Ata’ya hakaret on kasım günü Övgüyle meydanda bağırdı bunu Kimi dindar çıktı sömürdü dini Takkeyi, cüppeyi giyen giyene Dini sömürenin karşısında dur Gerçekte değil mi sömüren gavur Hileyle hurdayla oldular kizir Minareyi çaldın, kılıfın hazır Torpili olanlar olmaz mı vezir Bu çirkin düzene uyan uyana Milletine karşı işliyorsun suç Hileyle torpile geçit verme hiç Verdiler paraya, pula metanet Her işe Ata’yı ettiler alet Utanmaz, arlanmaz yüzlere lanet Yükleyip yükünü tüyen tüyene Sahip çık Ata’na atma yerlere Kırıl amma sakın yatma yerlere Bedava sirkeye baldır dediler Sidiğe, lağıma yaldır dediler Kokusu çıkınca yeldir dediler Torpil de yaptılar ayan ayana Olmasın yüzün de sakın ha karan Haksızsa ayırma dost ile yaren Nerde gördük ise afeti dilber Eşinen dostlara verdik hep haber Pezevenklik pekçe oldu muteber Sıraya girip de kayan kayana Namusu elinden bırakma sakın Bir gün eylemesin sinekler akın Kanguru etiyle sıpa verdiler Medyanın ağzına tıpa verdiler Masumun sırtına sopa verdiler Seksi de öğrendik bayan bayana Atılmaz namusu insanın yere Anadır hayayı öğreten ere Çocuklar oynaşır parkta kumlarda Avunduk bizler de stadyumlarda Bacılar soyundu hep podyumlarda Seyrettik beraber yeğen yeğene Önce ilim ile irfanı öğren Gezersin elbette sen yeğen, yeğen Emek karşılıksız hürriyet bitti Bu kadar haksızlık beni tüketti Doğruyu söylemek pek felaketti Üstüme başıma siyen siyene Kelleyi koltuğa al da sen yürü Atmadan bu yolda bir adım geri Tükettin sabrımı kaynar bu kazan Anlattık dertleri olmadı yazan Alıştık kuyruğa bulmadık düzen Bu kuru ayaz da buyan buyana Bir olup birlikte olursak eğer Bu yolda can bile vermeye değer Dilim uzayınca keserler hemen Sesimi sonuna kısarlar hemen Darağacında da asarlar hemen Sonra cenazemi yuğan yuğana Kesilse bu yolda senin de başın Dimdik duracaktır o mezar taşın Cehalet diz boyu okur yazarız Kırk düğüm atarız geri çözeriz Avare dolanır boşta gezeriz Borç ile cıbıldak doğan doğana Boş gezme bir iş tut kendine hemen Ne kadar sürecek hazırdan yemen Bunca çirkinliğe kusasım gelir Şak diye bıçakla kesesim gelir Konuşsam suç olur susasım gelir Ben düşündüm amma yayan yayana Sabır taşı oldun sen zaten sabret Suç olmaz düşünmek gün olur elbet Yürürken bu yolda kesme hızını Genç Aşık sakınma söyle sözünü Gençler ağartacak bir gün yüzünü Sıkıyı görünce cayan cayana Sustukça halimiz oluyor beter Kaldır da başını de artık yeter! Aydın; 1 Ekim – 3 Kasım 2000 ADINI SEN KOY-Şiirler Aydın Ekim 2001 |
güzel bir eleştiri şiiri okudum,.
kalemine sağlık,selamlar,sayğılar,.