SAHTE SEVGİLER...Sevginin olmadığı dünyada, sevgiyi arıyorum yalnız başıma, Belki kendimi kandırıyorum, belki de hep bulduğumu sanıyorum ama nafile… Bulduğumu sandıklarım ve kendimi kandırmalarım sahte sevgilerden öte yol değilmiş meğer, Aşkın yok olduğu bir hayatta, aşkı dolu dizgin yaşamak istersin, Bile bile kendini ateşler içine atarsın, kaybedeceğini bile bile yanarsın… Güvenilmeyecek, insan olmaktan uzak insanlara güvenmek istersin Hep çıkarları peşinde koştuklarını görürsün, kahrolursun… Yalanların bol olduğu yerde, doğruyu bulmak istersin Bazen göz yumarsın oyunlarına, aptal yerine konulursun kimi zaman Yine de susarsın.. Sende bilirsin ki tüm çabaların boşa, tüm çırpınmaların, emeklerin boşa gider, üzülürsün... Ama bir umut vardır hep içinde, günden güne içinde büyüyen küçücükte olsa bir umut, Kaybettikçe güçlenirsin.. |
Kavram karmaşaları yorunca insanın belleğini, susmak ta çok şey anlatmaktır aslında...
Tüm üzüntülere rağmen bir umut ışığını hayal etmek, her şeye rağmen karamsarlıktan uzak bir kalbe ve insani değerlerle dolu olmaya işaret demektir...ve son vurguda çok haklı Şair;yeter ki dersler çıkarmasını bilelim, kaybettikçe güçlenir insan...
Şiirinizi en kalbi duygularla kutluyorum.Gönül dolusu selam ve saygılarımla...