DÜNYAYI ÇAĞIRŞiirin hikayesini görmek için tıklayın BEN’ine rüku ,nefsine secde edenlere...HAKadına nefsine kulluk eden tağutlara...
İstediğin kadar bağır hep bağır
Kim duyar ki seni kim bu halinde Omuzunda yük kainattan ağır savurur en son bir nefes yelinde Dalları kırdın kuruttun çiçekleri Arıyı vurdun bıraktın böcekleri Dumanla kapattın yanan ocakları Alev alev yanarsın kızgın külünde Binler içinde tek kendini gördün Etrafını aşılmaz surla ördün Duyduğun sesleri uzağa sürdün Kaç kişi gelirde tutar elinde kendi pencerende dünyaya baktın Oluklar görmedin denize aktın Hangi hava olsa ayağa kalktın Hangi saz çalar ki senin telinde Alev üfürürdü ateş nefesin Korku rüzgarında yükselir sesin Tanrı değil idin söyle ya nesin Her şeyi alır götürdün selinde Çınarda kocalır ve düşer bir gün Mateme dönüşür şenlik ve düğün Kapıya oturdu beklenen sürgün dünyayı çağır kim anlar ki dilinde Hazan vurgunu yaprak sarar kurur Yön bellisiz rüzgar alır savurur Kader başını taştan taşa vurur meçhule koşar haber yok ilinde Beklenmeyen di son en son geldi son Soyundu ruh kalmadı üstünde don Saraydan çukurlara dönünce yön Hangi kemer dolanır tutar belinde ABDULKADİR YILDIZ |
Saygılarımla