GARİP FAKAT GERÇEK
Kimi zaman katran karası gecelerimde,
bazen bir hilâl,bazen dolunay bazen de olduğun gibi odamın camına yansıyan şavkın, kimi zaman semaya gözlerimi gezindirip yalnız gezen bir yıldız da, an geldi zöhre yıldızında ararken seni, an oldu kara bir bulut kapattı seni görebileceğim göğümü. ama ben sabırla güneşim olup doğacağın tan yerini bekledim bazen karanlık hücremde. ve güneş yeni güne selama durmuşken ben, buz tutmuş yüreğime doğmanı bekledim Işınlarını içime yansıtmanı bekledim ben üşümüşlüğümle kendi içime yol aldım, orada da sen vardın, konduğun tahtta oturuyor, sevmelerimizi bekler gibiydi duruşun adeta davetkâr sevgiye yüreğimin ucsuz bucaksız mevsim tanımayan bahçesinde beyaz güller aradım sayende açan,sayende solan... zamansız bir bulut aramıza girmişti güneşim! İnatla seni arıyordum, yine içimde ki yerinde buluyordum seni... sen de birşeyler bekler hâlde idin, daima cömert olan ben, gümüş tepsi içinde sana sunuyordum sevgiye dair ne var ise, vakit hayli geçmiş,bizi beklemiyorken zaman, her şey eskirken etrafımızda tazeliğini koruyan sevgim ile akşamın dar vakti gelip çatmıştı bile keraat vaktinin kan kızılı güneşi uğurlamasını seyre daldığımda, denize yansıyan yakamozlarda gördüm seni... garip ama gerçek dünya döndükçe, her gün batımlarında, sen ve ben yakamozların arasında,ellerimiz semaya açılmış, sevdamıza dua ediyor olacağız..... Ayser ÖZBAKIR |
sevgi seli,
dizelerde çağlamış sel olmuş..
tebrikler...