BAKIP BAKIP AĞLADIM
Gündüzlerden mahrum ettiler beni
Zifiri geceye gönül bağladım. Sinsice arkamdan ittiler beni Karanlığa bakıp bakıp ağladım... Geceler turuncu gönül hârımdan Haberi var gibi ahu-zârımdan Kıvılcım şahlanır içli nârımdan Yıldızlara takıp takıp ağladım... Gecenin koynunda tutarım yası Parça parça olmuş ay`ın ortası Ne tesiri vardır, ne de faydası Dolunayı yakıp yakıp ağladım... Geceler inceden acıyor yara Füme rengi şimdi karadan kara Gördüğüm rüyayı boğuyor dara Karanlığı yırtıp yırtıp ağladım... Nerede tan yeri, nerede seher Karanlığa girmiş bulunmaz değer Mızrak boyu güneş doğmazsa eğer Tan yerini sıkıp sıkıp ağladım... Gece batan güneş, her sabah doğar Katranımsı göğü sarıya boyar Kararmış, buz tutmuş vicdanlar doyar Gölgeleri yıkıp yıkıp ağladım... Ayser ÖZBAKIR |